Vanmorgen keek ik op mijn smartphone en las 20 juni 2015 en dat was dus één dag voor “mijn vaderdag”. Ik dacht ineens aan mijn vader. Vandaag werd hij namelijk 84 jaar. Nee, fout natuurlijk. Ik bedoel dat hij vandaag 84 jaar zou zijn geworden, want hij overleed eerder dit jaar aan de gevolgen van kanker. Morgen is het weer vaderdag en neig ik ineens tot positief achterom kijken. Ik sta het toe dat ik leuke herinneringen boven water mag halen die alles met mijn vader te maken hebben.
Zo sprak hij vroeger over mijn in 2010 overleden vrouw Jeanet met de woorden “dat is een lief meiske, zorg er goed voor”, op zijn plat-Tilburgs dan. Ik vond het wel aandoenlijk; hij bedoelde het echt goed. En wat voelde hij zich trots toen hij weer opa werd. Dit keer bracht zijn enige schoondochter Jeanet onze dochter Laura ter wereld. Ja, Laura is ook wel ‘deels’ vernoemd naar haar opa: Laurens van Loon. En dat deed hem goed. Twee jaar later kondigden Jeanet en ik weer de geboorte van een dochter aan. En ook eigenwijze Eline bracht mijn vader menig keer aan het lachen.
Andere prachtige herinneringen zijn van veel langer geleden: bijvoorbeeld vissen in Zeeland bij Wissekerke, wat vaak voorafgegaan werd door “pieren steken” bij eb. Ik heb mijn vader vele keren vergezeld met dit zeevissen. Eerst in een rubber bootje, later in een wat grotere polyester roeiboot voorzien van hulpmotor. En vele keren versloeg ik hem met de grootste schol of de langste geep. Of was het andersom? En wat later begon mijn carrière als jonge biljarter en groeide ik uit tot een geduchte tegenstander voor hem. Hoewel ik heel vaak, leunend op de biljartkeu, toe moest kijken hoe hij met een lange serie weer een einde maakte aan onze wedstrijd. Het deed me echter goed dat hij er plezier in had.
Mooie herinneringen aan een vader die twee keer weduwnaar werd. Zijn vader zelfs drie keer en ik een keer.
Pa, proost! Op je verjaardag!
