… dat staat in schril contrast met de gevoelens op deze schijnbaar zonnige woensdag. 10 jaar geleden kon jij, Jeanet Visser, niet meer verder met de strijd tegen kanker.

Ten Years After…

Men zegt: tijd heelt alle wonden, maar niet alle wonden. Je blijft voor altijd in onze gedachten en het gemis in de afgelopen tien jaren was op sommige momenten levensgroot aanwezig.

Vroeger en nu…

Er is veel gebeurd in deze 10 jaren, maar de leegte bleef op de achtergrond. Het gemis is minder voelbaar. Het leven is goed hier, ver weg van Nederland, maar toch heel dicht bij jou.

Momenten wil je delen…

Dit vind ik het moeilijkste: iets niet meer kunnen delen, zoals een leuke beleving, samen lachen & huilen, honden uitlaten, chillen op het strand. Ach, laat ik maar ophouden…

Lieve Jeanet, ik sta vandaag weer stil en denk aan je.

Er zijn vele quotes te vinden over ‘The Garden of Life’, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Ik wil wel schrijven over Het Leven, wat vaak zo grillig kan verlopen, maar ook net zo vaak mooie momenten laat meemaken. Zoals je eerste kind, trouwen, een afgeronde opleiding, of je eerste eigen woning.

Ik kijk nu veel minder achterom en herbeleef dan een grillig verloop van mijn eigen leven met veel tegenslag & zwaar verlies, met gepaste triomf & mooie resultaten, met groot verdriet & veel liefde. Verdriet heeft een plek gekregen. Zo heet dat dan. De pijn is afgenomen en liefdevolle herinneringen trekken de meeste aandacht.

Zeven jaar weduwnaar; het gaat wennen. Nee, niet echt, want alle jaarlijks terugkerende gebeurtenissen roepen herinneringen op over Jeanet, de moeder van Laura & Eline. Dat proces is niet meer heftig; gewoon even een gedachte. Aan vroeger en kijkend naar mijn dochters voel ik trots. Jeanet heeft me 2x mooi nieuw leven gegeven.

Ze staan midden in het leven, maken veel mee, genieten van de goede momenten, maar dragen ook op hun eigen manier het grote verlies. Toch ben ik elke dag trots op hen en misschien zeg ik dat te weinig tegen ze. Door erover na te denken en te schrijven zie ik The Garden of Life als een tuin met hier en daar wat onkruid, maar ook met vele prachtige bloemen en planten. En bomen die tot de hemel lijken te reiken. En vogels die smeken om wat vogelzaad. En het Leven gaat verder. Dat is mooi!

Happy Sunday!

Niet zomaar een verjaardag. Nee, de achttiende verjaardag! Eline, onze tweede dochter bereikt vandaag deze mijlpaal en ik ben als haar vader natuurlijk heel trots op haar, op hoe ze van het leven geniet hier op Curaçao. Ik hou zielsveel van haar, ook van haar kortdurende buien, haar nimmer afnemend temperament. Gewoon van alles. En gelijk geeft zo’n dag als dit een triggermoment naar hoe het vroeger was: een compleet gezin.

Ik weet nog goed hoe vlot de bevalling ging. Jeanet deed haar best en in de ochtend kwam onze tweede dochter op aarde. We woonden toen in een bouwkeet vlak achter ons in aanbouw zijnde huis en ineens was het drukker in de keet. Jeanet, Laura, Ad en die kleine dikkerd. Zo mooi om nieuw leven vast te mogen houden. Zo mooi om vandaag samen met haar en haar zus een zelfgemaakte marsepeinen taart te mogen verorberen.

Ik weet zeker dat haar moeder ook trots op haar is. Zoals ze in het leven staat, samen met haar vriend met volle teugen geniet en grote plannen maakt voor de nabije toekomst. En stilletjes bedenk ik dat er moeilijke momenten zullen bestaan, om zonder moeder verder te moeten leven. Maar het lukt haar en haar zus en dat maakt me blij.

Eline, Happy Birthday to You !!!

Op 12 mei 1983 kreeg Jeanet, moeder van Laura en Eline dit aandenken van Stichting Samen Één. Die stichting, gehuisvest op het luxe waddeneiland Texel alwaar wij acht jaar hebben (samen)gewoond, vierde een lustrum en met deze kleine geste, een mooi kristallen wijnglas wat nu hier op Curacao in de kast staat, werd het personeel bedankt.

Jeanet werkte van 1978 tot halverwege 1986 als ziekenverzorgende in Het Verpleeghuis Texel, wat onder de paraplu “Stichting Samen Één” viel. En dertig jaar later vieren wij Moederdag 2013 en vanmiddag serveerde ik een persoonlijke brunch hier thuis op Grote Berg.

Moederdag zonder moeder, maar wel met vele goede herinneringen en ondanks het feit dat Jeanet pas moeder werd in 1995 is er een enorme variatie aan mooie herinneringen en liefdevolle momenten opgebouwd. Deze rijkdom maakt het leven zinvol!

Naarmate de tijd verstrijkt ga je steeds anders aankijken tegen belangrijke gebeurtenissen. Zo ook deze (derde) Moederdag. Geen kado’s, geen bloemen, geen moeder, maar samenzijn onder de zon, de innerlijke mens (laten) verwennen en de zondag beleven als een ontspanning. Laat Moederdag dus vooral een dag van liefde zijn; vreugde met elkaar delen en gezellig samenzijn.

Ad

De tweede zondag van de maand mei, Moederdag dus… De eerste Moederdag zonder moeder Jeanet. Voor mij een confrontatie, voor dochters was het gewoon een zonnige zondag, zoals er meer zullen volgen. Kinderen gaan anders om met verdriet, met emoties en met terugkerende gebeurtenissen die ineens anders beleefd zouden kunnen worden. Ik heb maar een keer Chinees gehaald… het was heerlijk. Deze zondag ging bovendien door voor rustdag, want we kwamen net terug van een weekje snorkelen, duiken en relaxen in Egypte. Ja Jeanet, we proberen te genieten van het leven. Ons leven gaat verder en gisteren was het precies zeven maanden geleden dat je lichaam het opgaf. 7 maanden vind ik een hele lange tijd. Het lijkt steeds beter met ons te gaan.

Jeanet, we zijn voor het eerst zonder jou op vakantie geweest. Naar Curaçao nog wel te verstaan! Het was een heerlijke ontspannende snorkel- en duikvakantie, maar jouw afwezigheid was dagelijks voelbaar in de vorm van aanwezigheid in onze gedachten. We hebben genoten en gelachen, maar ook stilgestaan bij die mooie vakantie van 2007 (Chogogo). We reden langs de bungalow waar we toen logeerden, met zijn vieren. De herinnering deed pijn, maar de dagelijkse zon deed ons veel goed.
3 weken geleden kwamen we terug van het tropische eiland en weet je wat we nu van plan zijn? Jeanet, wij willen emigreren naar Curaçao! We zijn keihard bezig om het huis in orde te maken voor de komende verkoop en hopen dat alles voorspoedig zal gaan. We hebben heel veel zin in deze ingrijpende verandering in ons leven. Wij volgen onze harten en met jou in onze gedachten sluiten we deze alinea weer af.