Merry Christmas…
Kerst voelt aan als een korte periode vol contrasten en tegenstellingen, maar ook mooie momenten en goede gevoelens. De sfeer triggert nu veel minder naar vroeger (toen we als gezin nog compleet waren), want de blijheid alom overheerst en geeft me een rijk gevoel. Cadeaus onder de kerstboom, smakelijke voorbereidingen in de keuken en vooral gezellig samenzijn. Met dochters en vriendin. Met twee honden en drie kerstbomen. Met wensen en vooral toekomstplannen. Met een ‘biertje’ of een goed glas (rode) wijn. Het kan allemaal. In de tropen.
(foto ‘geleend’ van Eline, gemaakt door Laura)
En dan wonend op Curaçao, wat een wederom behoorlijk slecht economisch jaar achter de rug heeft. Was dat veertig jaar geleden anders toen Jeanet en ik de meest romantische tropische vakantie beleefden in het Avila Beach Hotel? Nee, geen sprake van, want toentertijd was het hotel omringd door armoede en helaas, dat is namelijk nog steeds zo. Er verandert feitelijk niet veel in al die jaren, dus een krimpende economie zegt mij eigenlijk vrij weinig. Iedereen timmert op hun eigen manier aan de weg. Of niet. Lekker lui onder de boom een siësta houden. Het is mij om het even, maar toch zijn de donkere wolken duidelijk zichtbaar boven het eiland. 2018 wordt zeker niet makkelijker voor de burgers. Zij moeten immers de prijs betalen van een tamelijk zwakke overheid. En toch… ben ik blij dat ik hier met mijn dochters woon. Jeanet zou het geweldig vinden. Ze hield van de warmte, van de tropische sfeer (ze is 3 x op het eiland geweest) en wij samen hadden serieuze emigratieplannen… 26 jaar geleden al.
Wat de toekomst ook brengen mag voor een ieder: geloof altijd in jezelf, geloof in je eigen kracht en realiseer je dromen. Het levert naast trots, ook goede gevoelens op. Je leeft tenslotte maar één keer.
Merry Christmas and a Happy New Year!
Een jaar later. Weduwnaar voor precies een jaar. Die zin roept zoveel pijn en verdriet op, maar ook leegte en eenzaamheid, wilskracht en liefde. Het vaderschap blijkt elke dag een bijzonder houvast te zijn, maar het gemis dendert op onverwachte momenten door mijn hoofd en pijnigt mijn gevoel.
Dochters hebben elkaar en leunen op mij en Jeanet leeft voort in deze meiden. Dat voelt heel fijn aan, maar het verdriet om het verlies zal ons altijd bijblijven. Waar ik erg van kan genieten is het samen lachen om iets, samen ondernemen, samen dineren en stoeien.
Dat was ons uitje, waarin we samen nog wat konden meemaken. Het leek op afscheid nemen. September bracht donkere wolken in de vorm van toegenomen pijn. Extra morfine gaf tijdelijke verlichting. Toch zag Jeanet kans om haar eigen verjaardag (31-08), die van Eline (22-09) en die van mij (03-10) met veel liefde bij te wonen en te vieren. Dat waren, hoe pijnlijk ook, stukjes ‘afscheid nemen’ van ons drietjes.
Jeanet liet haar oog vallen op een leuke tuinset, gemaakt van steigerplanken. Een vierkante tafel op een zuil en … drie verrijdbare stoelen. Hoe tekenend voor de nabije toekomst?!
De leegte beukte overal in op mijn gevoelens. Zo liep ik ergens in de tweede helft van de maand oktober met tranen in mijn ogen in de bouwmarkt, op zoek naar wat klusmateriaal. Ja, zelfs zo’n kort bezoekje aan de plaatselijke Karwei deed me beseffen dat ik een bijzonder mens had verloren. Daar winkelden we vaak samen; een kleurtje verf, leuke spulletjes voor de keuken, of woonkamer, of gewoon ‘even shoppen’.
Nu pas bemerk ik hoe weinig ikzelf aan het huishouden besteedde en dat spijt me. Ik loop nu de achterstand in. Wel wrang om te moeten constateren.
en de trouwe viervoeter Luna. Feitelijk is dit genoeg om het leven weer aangenaam te kunnen inrichten. Ook de ontwakende achtertuin met zijn snelgroeiende walnotenboom verschaft me enige troost, maar wat houdt eigenlijk ‘Troost zoeken’ in? Houvast, begripvolle woorden, ‘ze heeft nu rust’, of gewoon te horen krijgen dat ik wel mijn best doe als vader (ik had een tamelijk slecht voorbeeld)? Ik denk dat dit laatste mij als muziek in de oren klinkt. Ook het ‘pap, het eten smaakt weer heerlijk vandaag’, geeft me een gigantische oppepper!