Vandaag is het vier jaar geleden dat wij afscheid namen van Jeanet middels een erg mooie uitvaart. Ik weet nog goed dat Jeanet voor een witte kist koos, waarop zoveel mogelijk mensen iets mochten schrijven met viltstift (vier kleuren). Het idee vond ik heel bijzonder en apart. Naarmate de dagen na haar overlijden verstreken, verschenen steeds meer creatieve bedenksels en de kist fleurde leuk op. Het gaf het afscheid nemen een diepere dimensie, een extra betekenis. Net alsof je nog een beetje contact had met Jeanet.

De uitvaart zelf besloeg een “dubbele aflevering”, dus 2 keer 3 kwartier, zodat haastwerk vermeden kon worden. Ik weet ook nog goed dat de uitvaartmaatschappij eigenlijk alles zelf wilde doen, maar ik stond er op om als een soort ceremoniemeester de zeven gezamenlijk gekozen liedjes aan elkaar te praten, anderen de gelegenheid te geven om een afscheidswoord of -gedicht te vertellen en zelf veel te kunnen vertellen over Jeanet. Dat was niet altijd even makkelijk, maar ik ben nog steeds blij dat ik toen zelf de touwtjes in handen nam.

Verslag van 13 oktober 2010: klik op Afscheid
Iets achterlaten in het Gastenboek: klik op Schrijven

Sinds enkele jaren veroorzaakt het begin van oktober bij mij korte sombere gevoelens. Niet deprimerend te noemen, maar eerder gewoon grijs tot donkergrijs, terwijl hier op Curaçao juist bijna altijd de zon schijnt. Aan de overkant van de grote plas luidt de natuur in Nederland de maand oktober steevast met prachtig nazomerweer in. Dus met hoge temperaturen en heel veel zon. Net als toen in 2010. De gezondheid van Jeanet ging eind september van dat jaar zienderogen achteruit, maar begin oktober was ze echter wel in staat om mijn verjaardag (3/10) heel bewust en genietend mee te maken. We zaten in de zonovergoten achtertuin, pratend over het geweldige weer, onze lieve dochters, die gekke hond Luna, de vrolijke krielkippen en we babbelden over onze toekomst. Wat ik verdomd moeilijk vond.
De schaduw gevende snelgroeiende walnotenboom voegde daarbij dat natuurlijke zomerse tintje toe en toch… toekomst werd grijzer naarmate die eerste week van de tiende maand vorderde. Haar lichaamsgewicht slonk naar een magere 45 kilo en Jeanet overleed op 7 oktober 2010. Met dit overlijden kwam abrupt een einde aan het zonnige gevoel wat je kunt hebben met ‘begin oktober’.

En vier jaar later opnieuw ‘begin oktober’. Het is zeer warm; we genieten van het eiland; mopperen op de muggen en we douchen 2 tot 4 keer per dag voor enige afkoeling. Af en toe valt er een korte maar hevige tropische regenbui. Elke maand kent vele zonne-uren hier op Curaçao en dus ebt dat ‘begin oktober’-gevoel, wat zo typerend was voor wonen in Nederland steeds sneller weg. Dat is maar goed ook. Het sombere gevoel drukt de stemming wat, maar de mooie herinneringen blijven echter stevig overeind staan. Het is toch alweer de vierde verjaardag van mij zonder haar naast mij. Ik zal volgende week wat kaarsjes aansteken bij een mooi portret van haar, de moeder van Laura & Eline; mijn partner.

Love You 4Ever!