Pasen staat spreekwoordelijk voor Nieuw Begin, maar pijn en verdriet werden opnieuw intens voelbaar. Ik had vrijdag en zaterdag nog wat ‘Paas’-lekkernijen gehaald: Paas- en suikerbrood, ingrediënten voor een koude schotel en lekkere chocolade (voor dochters) uit een echte chocolaterie. Dan ben je zo bezig met het Paasontbijt en voel ik de afwezigheid van Jeanet. Een Nieuw Begin, maar dan zonder Jeanet. Ik houd me vast aan de positieve instelling van Laura & Eline, aan hun veerkracht, aan hun liefde voor elkaar en voor mij. De Paas periode bleek dus ook een strijd rondom gevoelens te zijn, over boosheid en verdriet, over liefde en verlies.
Als Jeanet mee zou kijken, zou ze naar mijn gevoel heel tevreden kunnen zijn: de in gang gezette uitvoering van activiteiten rondom Emigratie naar Curaçao (lees: Curaçao) houdt ons drieën op een enorm positieve manier bezig. Ze ruimen de zolder op, schuren hout, helpen mee en zien de toekomst met vreugde tegemoet. Deze omwenteling had ik een 1/2 jaar geleden NIET kunnen bedenken, maar ik voel dat het goed is.

Jeanet, we zijn voor het eerst zonder jou op vakantie geweest. Naar Curaçao nog wel te verstaan! Het was een heerlijke ontspannende snorkel- en duikvakantie, maar jouw afwezigheid was dagelijks voelbaar in de vorm van aanwezigheid in onze gedachten. We hebben genoten en gelachen, maar ook stilgestaan bij die mooie vakantie van 2007 (Chogogo). We reden langs de bungalow waar we toen logeerden, met zijn vieren. De herinnering deed pijn, maar de dagelijkse zon deed ons veel goed.
3 weken geleden kwamen we terug van het tropische eiland en weet je wat we nu van plan zijn? Jeanet, wij willen emigreren naar Curaçao! We zijn keihard bezig om het huis in orde te maken voor de komende verkoop en hopen dat alles voorspoedig zal gaan. We hebben heel veel zin in deze ingrijpende verandering in ons leven. Wij volgen onze harten en met jou in onze gedachten sluiten we deze alinea weer af.